Potjes 200 ml, 11 cm hoog met lepeluitsparing – voor mosterd, jam, honing, sauzen – Pools aardewerk servies – Ceramika Artystyczna

Pools aardewerk servies mosterdpot – Mooier kun je mosterd niet serveren

Deze mosterdpot kan tot 200 ml mosterd bevatten, is 11 cm hoog en werkelijk prachtig om te zien. Of het nu voor bij het ontbijt, de lunch of op een feestelijk buffet is: de Pools aardewerk servies mosterdpot zal altijd een echte blikvanger zijn.

Al de oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen waardeerden mosterd om zijn pittigheid en geneeskrachtige eigenschappen. Het eerste “moderne” mosterdrecept ontstond vermoedelijk in de middeleeuwen in Frankrijk, waar gemalen zaden werden gemengd met azijn of wijn. De stad Dijon werd het centrum van de mosterdproductie, en de beroemde “Dijon-mosterd” is vandaag de dag wereldwijd een begrip.

Mosterd ontstaat door het malen van gele, bruine of zwarte mosterdzaden en het mengen daarvan met vloeistoffen zoals water, azijn of wijn. Afhankelijk van het recept, de toevoegingen en de bereidingswijze ontstaan er talloze soorten mosterd.

Klassieke, mild-pittige mosterd vormt de basis voor veel Duitse gerechten en wordt gemaakt van gele mosterdzaadjes, wat zorgt voor een milde smaak. Dijon-mosterd is een Franse klassieker: scherp en aromatisch, gemaakt van bruine zaden en witte wijn. Zoete mosterd is vooral populair in Beieren, gemaakt van bruine of zwarte zaden en suiker, vaak geserveerd bij Weisswurst. Grove mosterd wordt slechts deels gemalen en heeft een robuuste textuur. Honingmosterd en vruchtenmosterd zijn verfijnd met honing, rode bessen, vijgen of andere vruchten en passen perfect als dip of bij kaas.

De scherpe smaak van mosterd ontstaat door zogenaamde mosterdoliën (isothiocyanaten) die vrijkomen wanneer de zaden in contact komen met water. Deze stoffen werken antibacterieel en stimuleren de spijsvertering. In de moderne keuken wordt mosterd niet alleen gewaardeerd als specerij, maar ook als ingrediënt in sauzen, dressings en marinades.

Mosterd in de gastronomie:
Mosterd is onmisbaar in de internationale keuken. In toprestaurants wordt het op creatieve manieren geserveerd als dip bij kaas, vis of vlees, als ingrediënt in vinaigrettes, sauzen en mayonaises, of als basis voor marinades. Klassieke gerechten zoals bratwurst met mosterd, Weisswurst met zoete mosterd of rosbief met grove mosterd zijn culinaire hoogtepunten in de Europese keuken.

Onze Pools aardewerk servies potten bieden het perfecte decor voor het stijlvol serveren en bewaren van mosterd. Dankzij de speciale uitsparing in het deksel voor een lepeltje blijft de tafel schoon en heb je altijd een lepeltje bij de hand – ideaal voor dagelijks gebruik, buffetten of feestelijke tafels.

Tip: De pot is niet alleen geschikt voor mosterd, maar ook voor honing, jam, rode bessen, mayonaise, suikerklontjes of kandijsuiker. Elk stuk is uniek en een bijzonder cadeau voor liefhebbers van traditioneel vakmanschap.

De geschiedenis van mosterd

Mosterd is een van de oudste bekende specerijplanten en wordt al meer dan 3.000 jaar gebruikt. De mosterdplant behoort tot de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae) en is nauw verwant aan kool, radijs en kers.

In de oudheid werden mosterdzaden geteeld in India, China en Mesopotamië. In Egypte, rond 1500 v.Chr., gebruikte men mosterdzaden zowel als specerij als medicijn. Hippocrates raadde mosterd aan in het oude Griekenland als middel tegen ontstekingen en pijn. In het Romeinse rijk, rond 100 n.Chr., maakten de Romeinen een vroege mosterdpasta door gemalen zaden te mengen met druivenmost, ook wel “mustum ardens” genoemd – brandende most. In de middeleeuwen, rond de 9e eeuw, stimuleerde Karel de Grote de teelt van mosterd in Europa. Van de 17e tot de 19e eeuw werd Dijon het wereldcentrum van de mosterdproductie.

Mosterdsoorten en hun verschillen

Er zijn drie hoofdsoorten mosterdplanten, elk met hun eigen smaak en scherpte. Gele mosterd heeft geelachtige zaden, een milde, licht nootachtige smaak en is het minst scherp. Bruine mosterd heeft bruine zaden en een kruidige, licht pittige smaak. Zwarte mosterd heeft zwarte zaden en een zeer scherpe, intense smaak.

Populaire soorten zijn onder andere Dijon-mosterd uit Frankrijk (fijn gemalen en op smaak gebracht met witte wijn of verjuice), Beierse zoete mosterd uit Duitsland (rijk aan suiker of honing), Engelse mosterd (meestal als poeder, erg scherp), Amerikaanse mosterd (mild en lichtzoet), en Creoolse mosterd uit Louisiana, VS (gefermenteerd met azijn en specerijen).

Wetenschappelijke aspecten

De scherpte van mosterd ontstaat door enzymen: de plant bevat glucosinolaten die door het enzym myrosinase worden omgezet in scherpe verbindingen zoals allylisothiocyanaat. Mosterd heeft een antibacteriële werking, stimuleert de spijsvertering en werkt ontstekingsremmend. Dankzij azijn of wijn is mosterd lang houdbaar, omdat deze vloeistoffen de groei van microben remmen.

Recept voor zelfgemaakte Dijon-mosterd

Benodigdheden:
100 g gele mosterdzaadjes, 50 g bruine mosterdzaadjes, 150 ml witte wijn (of appelazijn), 50 ml water, 1 theelepel zout, 1 theelepel suiker of honing en eventueel 1 theelepel kurkuma voor de kleur.

Laat de mosterdzaadjes 24 uur weken in witte wijn en water. Mix het mengsel daarna grof of fijn, afhankelijk van je voorkeur. Voeg zout, suiker en eventueel kurkuma toe. Doe de mosterd in een gesteriliseerde pot en laat een week rijpen – de scherpte wordt dan milder.

Conclusie

Mosterd heeft een duizenden jaren oude geschiedenis en verbindt culinaire traditie, wetenschap en gezondheid. Ondanks industriële productie blijft huisgemaakte mosterd een aromatisch en persoonlijk alternatief.